يک نکته هست که فرضيه ي کورش بودن ذوالقرنين را رد ميکند. آن هم اينکه قرآن از قول او فرموده است که "هر کس ايمان بياورد و عمل صالح انجام دهد به او پاداش نيک ميدهيم" يعني او به عقايد مردم حساس بوده است در صورتي که کورش در بيانه ي حقوق بشرش گفته است که هر کس آزاد است هر مذهبي داشته باشد. ضمن اينکه از آيات قرآن استنباط ميشود که او مستقيما مورد الهامات غيبي بوده است و تمام کارهايش مورد تاييد خداوند بوده است در صورتي که کورش چنين ادعايي نکرده است و در تاريخ آمده است که او شراب مينوشيده. ضمن اينکه در تاريخ نيامده است که کورش معتقد به آخرت و دگرگوني زمين در زمان قيامت باشد.